De start van december is een jaarlijks moment waarop heel wat mensen hun tandvlees voelen. We zijn in een periode als deze wel wat weggezakte wallen en schurende hoestbuien gewoon. Maar toch lijkt het erop dat de druk die we professioneel en persoonlijk dragen jaar na jaar toeneemt. Telkens opnieuw denk je dat het niet drukker kan worden dan de periode die net achter je ligt. En toch wordt dat wel. Deze echo klinkt vandaag steeds vaker in de meest diverse werkomgevingen.
Het is alsof de tijd zich vandaag toont in densiteit, een onzachte en aanhoudende last die op de menselijke grenzen blijft duwen.
Razendsnel
Een overbereikbare wereld bestormt ons van opstaan tot slapengaan met een overdaad aan mogelijkheden. We moeten ons handhaven in de meest complexe werkelijkheid, die zich dag na dag als een onvermijdelijke perpetuum mobile van oorzaak en gevolg ontvouwt. Eén dag lijkt vandaag wat vroeger een volledige geschiedenis was: te boeiend om te missen en teveel om volledig te begrijpen. Onze hypercontext verandert zo razendsnel dat we hem misschien simpelweg niet meer kunnen begrijpen en bevatten zoals we dat vroeger deden.
Zo bekeken, lijken we wel het lijdend voorwerp van onze vooruitgang. En zwemmen we soms onhandig in de evolutiestroom die we zelf ontketend hebben. Vermoeid door onze poging om de dagelijkse realiteit organiseerbaar en hanteerbaar te maken. Onze te volle agenda maakt ons afhankelijk van de context waarin we leven.
Columbus
Misschien is het net die houding die ons zoveel energie kost. En wil het verschroeiende ritme van het leven ons de kunst van de overgave leren. Waarbij we als volleerde ontdekkingsreizigers aanvaarden dat we ’s ochtends niet meer moeten weten waar we ’s avonds zullen landen. Waarbij we onze wereld niet hopeloos moeten proberen te bevatten voor we hem goed en wel ontdekt hebben. Dat lukt toch niet.
Columbus beheerste zijn wereld ook niet voor hij deze ontdekte. Maar hij had wel een goed kompas.
Zelfbewustzijn
Het meest waardevolle kompas dat we hebben in een wereld met nog maar weinig zekerheden, dat zijn we zelf. En dus loont het vandaag de moeite om als persoon, maar ook als organisatie of bedrijf je energie te investeren in jezelf. In een bewust groeiproces waarin je dagelijks meer duidelijkheid schept over wie je bent, wat je wilt en hoe je dat doet. In een wereld bomvol impulsen lijkt het alsof je hiermee tijd verliest en contact met die snelle omgeving kwijt raakt. Maar het tegendeel is waar.
Zo onthecht je jezelf immers niet van die drukke wereld, maar het stelt je net in staat om je er nog intenser en bewuster mee om te gaan. Om vanuit het zelfvertrouwen dat je aanboort met een klare kijk doorheen de mist van elke dag heen te kijken. En zo tijd en ruimte te scheppen om je veel scherper en gerichter te kunnen verbinden met wie voor jou een waardevolle meerwaarde heeft.
Wie zijn zelfbewustzijn ontwikkelt, ontwikkelt met andere woorden tegelijk het talent om grondig én duurzaam connectie te maken.
Categorieën:economie, leiderschap